OBSZARY POMOCY ONLINE

Jeśli potrzebujesz anonimowej porady lub wsparcia porozmawiaj z psychologiem online przez Internet. Nawet jeśli nie jesteś pewien, co Cię martwi, rozmowa ze specjalistą w dziedzinie psychologii może przynieść ulgę i sprawić, że poczujesz się lepiej. Terapia online to skuteczna metoda leczenia zaburzeń.

Czuję smutek

Rodzaje zaburzeń nastroju są rozróżniane ze względu na rodzaj objawów, jakich doświadcza pacjent, ich intensywności oraz czasu trwania. Głównym kryterium jest nastrój, który może być obniżony lub nienaturalnie wysoki. Najczęściej występujące zaburzenia nastroju i emocji to:

  • Depresja

Osoby z depresją doświadczają gorszego nastroju, tracą zainteresowania, nie odczuwają przyjemności z dotychczasowych rozrywek. Stają się wycofani, często mają problemy z apetytem oraz ze snem, dokuczają im pesymistyczne myśli o sobie i świecie. Niektóre osoby cierpiące na depresję są dodatkowo przekonane o braku swojej wartości, mają również myśli o śmierci lub o samobójstwie. Aby depresja mogła zostać stwierdzona, Pacjent musi doświadczać  objawów przez co najmniej 2 tygodnie .Najskuteczniejszą metodą leczenia depresji jest połączenie farmakoterapii i psychoterapii. Badania naukowe dowiodły, że skuteczna jest zrówna terapia stacjonarna jak również psychoterapia online.

Depresja – objawy, pomoc psychologa, leczenie.

Rola bliskich w zachęceniu do zrobienia pierwszego kroku jest nie do przecenienia.

Depresja mojego bliskiego – jak pomóc i wspierać?

  • Zaburzenia adaptacyjne, czyli zaburzenia z objawami depresyjno-lękowymi powstałymi wskutek trudnej sytuacji życiowej. Zaburzenia te dotyczą grupy objawów, takich jak stres, poczucie smutku lub beznadziei, a także somatyczne odczucia, które mogą pojawić się na przestrzeni życia w przypadku przeżywania stresującego wydarzenia w życiu. Na rozwinięcie się zaburzeń adaptacyjnych wpłynąć mogą takie sytuacje jak: śmierć bliskiej osoby, rozwód lub problemy w związku, choroba, zmiana miejsca zamieszkania, niespodziewane wypadki losowe. Zaburzenia adaptacyjne zwykle leczone są przy pomocy wsparcia psychologa lub psychoterapeuty. Jeśli pomoc zostanie udzielona szybko i będzie dopasowana pod indywidualne potrzeby pacjenta, szanse na wyleczenie są bardzo wysokie. 
  • Dystymia, czyli inaczej depresja przewlekła lub nerwicowa, jest zaburzeniem łagodniejszym i z mniejszą ilością objawów w porównaniu do depresji. Aby mogła zostać zdiagnozowana, u osoby od co najmniej 2 lat muszą utrzymywać się takie objawy, jak znużenie, zmęczenie, problemy z koncentracją, niska samoocena czy poczucie beznadziei.
Czuję lęk

Zaburzenia lękowe stanowią  grupę zaburzeń, które może doprowadzić nawet do wycofania się jednostki z życia zawodowego i społecznego. Dlatego też, w niniejszym przypadku konieczne jest podjęcie systematycznej psychoterapii, której celem jest uwolnienie pacjenta od przeżywanych lęków i fobii.

  • Fobie specyficzne charakteryzują się stałym i obezwładniającym strachem przed konkretną rzeczą (strach przed  pająkiem, psem) sytuacją (lęk wysokości, klaustrofobia) lub czynnością. Osoby dotknięte tą fobią  zdają sobie sprawę, że ich lęk jest nadmierny, ale nie są w stanie nad nim zapanować.
  • Fobia społeczna to zaburzenia lękowe charakteryzujące się występowaniem lęku przy specyficznych lub czasem przy wszystkich sytuacjach społecznych. Objawiają się lękiem i dyskomfortem dotyczącym bycia wyśmianym, zawstydzonym, poniżonym i odrzuconym. Zaburzenia lękowe mogą pojawiać się w sytuacjach takich jak wystąpienia publiczne, spożywanie posiłków w restauracji , odwiedzanie nowych miejsc, gdzie są duże skupiska ludzi, rozmowy przez telefon z obcą osobą czy chociażby korzystanie z publicznej toalety. W wypadku osób cierpiących z powodu fobii społecznej, bardzo dobrym rozwiązaniem jest skorzystanie z psychoterapii online. Taki rodzaj psychoterapii z całą pewnością zaoszczędzi pacjentowi stresu związanego z wyjściem z domu i wejściem w interakcje z innymi ludźmi.

 

  • Lęk uogólniony

Osoby, które cierpią na zespół lęku uogólnionego odczuwają duży i nieproporcjonalny do sytuacji strach. Dotyczy on wielu sytuacji z życia.  Może być związany ze zdrowiem, pieniędzmi, rodziną, jednakże nie wynika z konkretnej rzeczy czy problemu. W leczeniu zespołu lęku uogólnionego często łączone są metody psychoterapeutyczne z farmakologią. 

  • Ataki paniki

Lęk sam w sobie nie jest jeszcze niczym złym. To naturalna emocja, która pełni funkcje ochronne. Atak paniki to coś więcej niż po prostu lęk nasilony. Osoba nim dotknięta nie może tak po prostu się uspokoić. Przerażenie kompletnie ją blokuje i paraliżuje. Nie może wtedy racjonalnie myśleć i nie panuje nad tym, co się dzieje. Stan ten trwa od kilku minut do maksymalnie dwóch godzin. Ich uciążliwość wynika z tego, że pojawiają się nagle, co dodatkowo może spotęgować uczucie bezsilności i braku kontroli. Uczucia doznawane podczas ataku paniki są bardzo intensywne i niektóre z nich mogą zostać mylnie uznane za objawy udaru czy zawału serca, co wpływa na zwiększenie odczuwanego niepokoju. Jeśli atak paniki nie są leczone, wywołują wtórne konsekwencje. Pojawia się zjawisko „lęku przed lękiem” (to tak zwany lęk antycypacyjny) Pacjent zaczyna bać się, że w każdej chwili może znowu doświadczyć ataku paniki.  Boi się utraty panowania nad sobą, choroby psychicznej. Zaczyna więc unikać określonych sytuacji czy przemieszczania się samochodem lub innymi środkami komunikacji. Często pojawia się wówczas agorafobia, czyli lęk przed przebywaniem w otwartej przestrzeni, opuszczeniem pomieszczenia, tłumem oraz miejscami publicznymi. Podstawową metodą leczenia ataków paniki jest psychoterapia. Jedną z najskuteczniejszych metod leczenia lęku panicznego jest psychoterapia poznawczo-behawioralna (CBT).  Celem leczenia jest obniżenie poziomu odczuwanego lęku, zmniejszenie częstości napadów, nauczenie pacjenta radzenia sobie z jego objawami i  rozumienie istoty choroby. Poza psychoterapią można stosować techniki relaksacyjne, które przynoszą  doraźną ulgę podczas ataków paniki.

  • Lęk o zdrowie

Osoby cierpiące na lęk o zdrowie, czują silną obawę przed zarażeniem się poważną chorobą albo są nadmiernie zaabsorbowane myślą, że już cierpią na jakąś chorobę, choć w rzeczywistości tak nie jest. Zwykle jest to obawa przed chorobą nowotworową, utratą przytomności, dolegliwościami jelitowymi (zwykle w miejscach, w których utrudnione będzie korzystanie z toalety), chorobą serca, chorobą psychiczną czy innymi chorobami np. na które chorowały lub chorują osoby bliskie pacjenta zgłaszającego lęk (np. schizofrenią, cukrzycą itp.). Zaburzenie występuje:

  • z poszukiwaniem pomocy: częste szukanie pomocy medycznej, wizyty u lekarzy, poddawanie się badaniom lekarskim.
  • z unikaniem pomocy: rzadkie szukanie pomocy u lekarzy, przeważnie wertowanie medycznych stron internetowych.

Typową cechą hipochondrii jest brak przekonania pacjenta co do wyników przeprowadzanych badań. Pacjenci doświadczający lęku o zdrowie i życie nieustannie, intensywnie koncentrują się na różnych sygnałach płynących z ich organizmu – starają się cały czas monitorować różne czynności organizmu, takie jak np. oddech, bicie serca, temperatura ciała, ewentualny ból różnych części ciała (często zgłaszany jest ból brzucha czy ból głowy). należy pamiętać, iż lęk o zdrowie jest zaburzeniem, które można i powinno się leczyć. Dostępne są środki farmakologiczne, których regularne zażywanie pomaga zmniejszyć nasilenie objawów oraz istnieją skuteczne metody psychoterapii. Pozytywne efekty przynosi terapia poznawczo –behawioralna również przez internet. W wypadku leczenia lęku o zdrowie polega ona na kontrolowanej ekspozycji pacjenta na sytuacje lękowe i stopniowym wygaszaniu niepożądanych reakcji. Sesje terapeutyczne pozwalają znacząco zmniejszyć nasilenie obsesyjnych myśli oraz zachowań, a przy tym odczuwanego lęku i dyskomfortu.

Gdy musisz ...

Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (nerwica natręctw, OCD) są zaburzeniem, które charakteryzuje się występowaniem natrętnych, nawracających myśli i/lub czynności. Natrętne myśli i wyobrażenia umysłu (obsesje) powodują lęk i złe samopoczucie. Aby wyciszyć narastający lęk i niepokój, człowiek jest zmuszony powtarzać czynności (kompulsje), często w formie rytuału.  Chory jest świadomy bezsensowności wykonywania czynności i irracjonalności myśli. Najczęściej myśli te dotyczą brudu, obsesji symetrii oraz wątpliwości, czy na pewno coś się stało lub zostało wykonane. Leczenie zaburzeń obsesyjno- kompulsywnych polega przede wszystkim na psychoterapii oraz czasem na włączonym dodatkowo leczeniu farmakologicznym. Zalecana jest terapia poznawczo-behawioralna.

  • Natręctwa to aktywności, które odczuwane są przez pacjenta jako przymusowe i poza jego kontrolą. Zwykle zachowania te mają na celu redukcję napięcia, które jest powodowane przez stresujące czynniki. Do tej grupy schorzeń zaliczają się: onychofagia, czyli nawykowe obgryzanie paznokci, oraz trichotillomania, która oznacza nawykowe kręcenie, dotykanie oraz wyrywanie włosów z różnych części ciała.
  • Patologiczne zbieractwo jest zaburzeniem psychicznym które charakteryzuje się chaotycznym kolekcjonowaniem rzeczy, często takich, które nie są wartościowe.  Większość patologicznych zbieraczy odczuwa emocjonalne przywiązanie do swoich rzeczy. Osoba, która zmaga się z tym zaburzeniem, nie kontroluje ilości rzeczy, które przynosi do domu i już posiada. Zaburzenie to może  znacząco wpływać na jakość relacji z innymi i prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. Jedną z przyczyn zbieractwa może być współwystępowanie innego zaburzenia. Na przykład osoba z demencją czasem może być niezdolna do segregowania i porządkowania swoich rzeczy, ale zaburzenia psychiczne, takie jak depresja, schizofrenia, zaburzenia obsesyjno- kompulsywne mogą wpływać na rozwój patologicznego zbieractwa. Możliwe jest jednak także, że zaburzenie to rozwinie się jako odrębna jednostka chorobowa.
Zaburzenia osobowości

Zaburzenie osobowości to grupa zaburzeń, która wpływa na powstawanie zmian w obrębie cech charakteru. W przypadku zaburzeń osobowości występuje trwała cecha lub cechy charakteru, która jest oznaką zaburzenia. Wynikające z nich konsekwencje, takie jak wzory zachowania i myślenia, utrudniają danej osobie prawidłowe funkcjonowanie w społeczeństwie. Są różne rodzaje zaburzeń osobowości (np.osobowość dyssocjalna, zależna,  anankastyczna, histrioniczna, schizoidalna, narcystyczna, chwiejno emocjonalna),  które wymagają odmiennego sposobu leczenia. Symptomy zaburzeń różnią się od siebie w zależności od danego typu.  Natomiast samo leczenie zaburzeń osobowości jest  podobne i  wymaga często długotrwałej psychoterapii.

  • Osobowość zależna jest jednym z najczęściej występującym zaburzeniem i występuje w takim samym stopniu u  mężczyzn jak kobiet. Ludzie dotknięci tym zaburzeniem stają się emocjonalnie zależni od innych. Często poświęcają wiele, by zadowolić innych oraz „przywiązać” ich do siebie. Charakteryzuje ich  bardzo wysoki poziom lęku przed separacją z drugą osobą. Główną metodą leczenia tego zaburzenia jest psychoterapia. Celem psychoterapii jest pomoc osobie z zaburzeniem w byciu bardziej aktywną i niezależną, oraz nauczyć się funkcjonowania w zdrowym związku. Wskazana może być terapia krótkoterminowa czy trening asertywności, by pomóc w zmianach w zachowaniu, które wpływają na ogólne funkcjonowanie oraz  wzmocnić poczucie niezależności. Do całkowitego wyleczenia niezbędna jest terapia psychodynamiczna lub psychoanalityczna, która może pomóc w odkryciu oraz przekształceniu wczesnych wzorców relacji, które pacjent wykształcił w trakcie rozwoju.

Jeśli zmagasz się z depresją, lękiem lub innym zaburzeniem psychicznym umów wizytę u sprawdzonych psychologów i psychoterapeutów w  poradnia-online. Psychoterapia online to skuteczna metoda pomocy. Zamów sesję psychoterapeutyczną przez internet.