Po tę książkę sięgnęłam, gdyż zaciekawił mnie jej tytuł. Nie miałam żadnych wyobrażeń co do treści jakie będą w niej zawarte. W sumie, nawet nie wiem czy zastanawiałam się, o czym ona tak naprawdę jest. Wiadomo coś o psychiatrii… . A książka ta to wywiad, który przeprowadziła Irena Stanisławska z dr Edwardem Krzemińskim. Psychiatrą.
„Więc, czym jest osobowość? Najprościej mówiąc, to charakterystyczny dla każdego człowieka sposób zachowania, odczuwania, reakcji. Jest rezultatem tego, co otrzymujemy w genach, co nabywamy przez wychowanie, oraz tego, co sami wypracujemy w procesie kształcenia, socjalizacji. Temperament to cechy osobowości, które dziedziczymy, i uważam, że zmienić się go nie da. Charakter jest związany z naszymi przekonaniami moralnymi. Nabywamy go poprzez pracę nad nim.”
Książka podzielona jest na kilkanaście rozdziałów między innymi: szpital, chory czy zdrowy, psychopata, a także nerwice czy psychogeriatria. Pierwsze traktują trochę o historii psychiatrii, a trochę o samym autorze. Możemy z nich dowiedzieć się jak zmieniała się Polska psychiatria, jak wyglądało leczenie, a jak same szpitale psychiatryczne. Ponadto jest to również kilka słów o doświadczeniach oraz przeżyciach Krzemińskiego. Natomiast kolejne rozdziały odnoszą się już do zagadnień stricte medycznych. Na wstępie różnicuje on choroby psychiczne od pozostałych zaburzeń, a także rozwiewa wiele wątpliwości czy wyjaśnia mity. I tak psychiatra mówi, że osoby chore na schizofrenię nie muszą być izolowane, gdyż nie są to „wariaci”, jak myśli społeczeństwo. Co więcej są to często osoby inteligentne i wykształcone, a odpowiednio prowadzeni i zażywając leki mogą normalnie funkcjonować w społeczeństwie. Autor podnosi również kwestię zaburzeń osobowości, szczególnie osobowości psychopatycznej czy neurotycznej. Osobne rozdziały poświęcone są również „chorobom XXI wieku”, czyli depresji i nerwicy. Mówi w nich o powadze tych zaburzeń oraz ich konsekwencjach. Ponadto Krzemiński i Stanisławska rozmawiają o pedofilii, uzależnianiach czy wychowaniu dzieci. Psychiatra wyjaśnia także takie zagadnienie jak niepoczytalność.
W „Jak tu nie zwariować. Na herbatce u psychiatry” znajdziemy również kontrowersyjne wypowiedzi lekarza, jak na przykład ta dotycząca ratowania wcześniaków, czy o opiece nad osobami starszymi.
„Neurotyczna osobowość kształtuje się wtedy, kiedy dziecko od małego słyszy, że nie ma tak dobrych stopni jak brat, nie jest tak grzeczne jak siostra- generalnie nie spełnia oczekiwań.”
Moje wrażenia po przeczytaniu tej książki?
Najpierw kwestia techniczna. Okładka jest bardzo wyrazista, a umieszczone na niej nazwy chorób czy zaburzeń, pozwalają Nam przypuszczać jakie treści w niej znajdziemy. Bardzo fajny jest też podział na rozdziały, dzięki któremu mamy uporządkowane treści i możemy zapoznać się z wybraną tematyką.
Co do treści zawartych w „Jak tu nie zwariować. Na herbatce u psychiatry” mam pozytywne odczucia. Krzemiński wyjaśnia wiele wątpliwości dotyczących psychiatrii i leczenia psychiatrycznego. Pokazuje, że każdy z nas może być pacjentem psychiatry i nie powinniśmy się tego wstydzić. Plus za opisy objawów, mechanizmów i zachowań osób zaburzonych lub chorych. Nie mniej jednak brakowało mi trochę opisów przypadków z praktyki psychiatry, dzięki czemu czytelnik mógłby widzieć to na konkretnym przykładzie. Kontrowersyjne wypowiedzi autora natomiast zmuszają do myślenia i głębszej refleksji. Fajnym dodatkiem jest opis zaburzeń osobowości według klasyfikacji ICD-10, który znajduje się na końcu książki. Na minus opowieści dotyczące teatru Bim-Bom. Nie takiej tematyki oczekuje po książce dotyczącej psychiatrii. Negatywnie odebrałam również niektóre pytania zadawane przez Panią Stanisławską. W moim odczuciu były chwilami nie na miejscu i wymuszone, aby tylko był jakiś „przerywnik” w wypowiedzi.
Nie mniej książkę tę polecam. I polecam ją każdemu, nawet osobie nie zainteresowanej psychologią, gdyż znajdzie w niej informacje przydatne nacodzień, które wyjaśnią Nasze wybory czy zachowania.
„Psychopaci zazwyczaj mają swoją legendę: jakiegoś strasznego dzieciństwa, historię, że ktoś ich pobił, zgwałcić, i teraz muszą być tacy, jacy są. A prawda jest zupełnie inna. Gdybyśmy zmienili naszą filozofię wychowywania dzieci, ludzi o osobowości psychopatycznej byłoby znacznie mniej.”
„W wywiadzie przeprowadzonym przez Irenę A. Stanisławską z doktorem Edwardem Krzemińskim psychiatra wyjaśnia, dlaczego przybywa zaburzeń psychicznych natury emocjonalnej, różnego rodzaju psychopatii i uzależnień, kiedy mamy do czynienia z problemami, a kiedy z zaburzeniami lub chorobami psychicznymi. Mówi o schizofrenii, chorobie dwubiegunowej, depresjach, nerwicach, psychogeriatrii i wychowywaniu dzieci. A także o typie osobowości najlepszym na partnera, o sposobie na jąkanie, funkcjonowaniu szpitala psychiatrycznego i teatrze Bim-Bom.” Notatka z okładki książki.
Autyzm – czy dotyczy mojego dziecka?Autor: mgr Anna Borucka 2 kwietnia – Światowy Dzień Świadomości Autyzmu Czym jest autyzm? Termin autyzm (z języka greckiego autos
Zazdrość w związku – czy nie ma bez niej miłości?Autor: mgr Joanna Szlasa – Więczaszek Czy zazdrość jest oznaką miłości? Violetta Villas śpiewała w swoim
