Ewolucja miłości, czyli jak dbać o związek
mgr Joanna Szlasa - Więczaszek

 

„Nie wystarczy pokochać, trzeba jeszcze umieć wziąć tę miłość w ręce i przenieść ją przez całe życie.”  

                                                                              Konstanty Ildefons Gałczyński

Słowa poety doskonale oddają istotę miłości, a jednocześnie jej największe wyzwanie. Dlaczego różowe okulary spadają z nosa tak szybko, a zwiewne motyle w brzuchu ulatują już po pierwszej sprzeczce? Miłość przechodzi różne fazy, a ich świadomość pomaga przetrwać wspólną drogę w relacji miłosnej.

Etapy związku, czyli jak ewoluuje miłość

jak dbać o związek?

Ekscytacja, euforia, fascynacja – takie uczucia towarzyszą na samym początku relacji, kiedy się zakochujemy. Widzimy świat w różowych barwach, nie możemy się skupić, myślimy tylko o naszym wybranku, idealizujemy go, nie dostrzegamy wad. W tej fazie jest duże pożądanie partnera, tęsknota za nim, ale też złość, gdy go przy nas nie ma. To mieszanka intensywnych uczuć połączona z silną namiętnością. Czasem tej fazie towarzyszą irracjonalne decyzje podejmowane pod wpływem gwałtownych emocji. Stan nadmiernego pobudzenia organizmu jest wynikiem fizjologicznych zmian i wydzielania się hormonów szczęścia, czyli endorfin.

Po pierwszej fali zauroczenia emocje się wyciszają, a poziom hormonów szczęścia wraca do normy. W tej fazie spadają z oczu różowe okulary, zauważamy, że partner nie jest ideałem, posiada wady. Miłość wkracza w fazę romantyczną. Zaczynamy budować trwały i stabilny związek. Pojawia się rutyna i obowiązki dnia codziennego. Patrząc realnie na świat zaczynamy tworzyć intymną więź. Oboje partnerów podejmuje decyzję o zaangażowaniu się i budowaniu wspólnej dojrzałej i głębokiej relacji. Pojawia się faza związku kompletnego. Z perspektywy biologicznej hormonalnym jej podłożem jest oksytocyna, czyli hormon więzi. Większość młodzieńczych miłości kończy się w fazie zauroczenia, ponieważ uczucie nie jest na tyle silne, aby partnerzy wkładali wysiłek i trud w budowę czegoś głębszego. W fazie kompletnej zachowany jest balans między trzema składowymi miłości, czyli namiętnością, intymnością i zobowiązaniem. Jednak dopiero czwarta faza miłości pozwala partnerom pozostać ze sobą najdłużej – faza przyjacielska. Oparta na intymności i zaangażowaniu daje najwięcej satysfakcji. Wzajemne przywiązanie, zaufanie, chęć niesienia i otrzymywania pomocy sprawiają, że mimo braku namiętności relacja jest silna i trwała.

Krótki opis faz miłości daje obraz tego, dlaczego związek ewoluuje, a intensywność emocji ulega zmianie. To naturalny proces uwarunkowany z jednej strony biologiczne, a z drugiej wynikający ze społecznego charakteru związku dwojga różnych ludzi.

Jak pielęgnować miłość?

Zrozumienie cyklu życia związku pozwala uchwycić najistotniejsze elementy w każdym etapie i pielęgnować to co dla nas ważne.

Kryzys w związku jest często wynikiem obojętności partnerów. Aby jej uniknąć warto troszczyć się o codzienną pielęgnację relacji miłosnej. Oczywiście często usprawiedliwiamy to brakiem czasu, nadmiarem obowiązków zawodowych, czy przygnębiającą rutyną, ale tego typu wymówki są sygnałem, że związek zaczyna niebezpiecznie wkraczać w stan zaniedbania. Jak nie dopuścić do tego?

Jak dbać o miłość - oto kilka wskazówek?

  • wyślij partnerowi sms/zostaw karteczkę z napisem „Kocham Cię”
  • daj partnerowi niespodziewanie całusa podczas robienia śniadania
  • znajdźcie wspólną pasję np. zapiszcie się na kurs tańca
  • umówcie się na randkę (nawet, a zwłaszcza będąc małżeństwem)
  • pozwólcie sobie za sobą zatęsknić
  • rozmawiajcie o swoich potrzebach i modyfikujcie je
  • nie zakładajcie z góry, że wiecie, co partner ma na myśli, co lubi, bo ludzie się zmieniają
  • szukajcie nowych sposobów wzajemnej fascynacji np. erotycznej
  • podczas kłótni zamiast powiedzieć kilka słów za dużo warto przytulić partnera i wyznać swoje uczucia
jak dbać o miłość?

Zastosowanie kilku z tych wskazówek poprawi jakość relacji i wskrzesi uczucia.

Czasem jednak mimo podejmowania wielu prób i wkładania w pielęgnację związku wysiłku jeden z partnerów nie jest w stanie przełamać pewnych ograniczeń, które mogą być wynikiem jego doświadczeń z przeszłości, czy modelu wychowania. W takich przypadkach warto skonsultować się z psychologiem. Być może konieczne jest podjęcie terapii par. Spotkanie z terapeutą par pozwoli oceniać na ile związek wymaga  wsparcia zewnętrznego konsultanta w perspektywie długofalowej terapii, a na ile wystarczy kilka rozmów z psychologiem.