Zdrowie psychiczne - wspieraj, nie oceniaj
Autor: mgr Kamila Borkowska

Zdrowie psychiczne jest tak samo ważne jak nasze zdrowie fizyczne. Czy jednak o tym dostatecznie pamiętamy? Czy o naszą psychikę dbamy równie mocno jak o ciało? Z pomocą przyszła Światowa Federacja Zdrowia Psychicznego, ustanawiając w 1992 roku Światowy Dzień Zdrowia Psychicznego na 10 października. Zwrócili uwagę na problematykę zaburzeń i chorób psychicznych oraz ich postrzeganie przez społeczeństwo.

Różnice kulturowe na świecie sprawiają, że nie istnieje jedna oficjalna i uniwersalna definicja zdrowia psychicznego. Światowa Organizacja Zdrowia definiuje je jako dobrostan, w którym jednostka realizuje swoje możliwości, potrafi poradzić sobie z różnorodnymi sytuacjami życiowymi, jest w stanie uczestniczyć w życiu społecznym oraz produktywnie pracować. Bardzo ważnym aspektem w rozumieniu tego, czym jest zdrowie psychiczne jest fakt, że nie jest ono pojęciem przeciwstawnym do zaburzenia czy choroby psychicznej. Oznacza to, że zdrowie nie wynika jedynie z braku choroby lub zaburzenia. Na zdrowie psychiczne składają się czynniki biologiczne, psychologiczne i społeczne. Działają one jednocześnie i wpływają na siebie. Dzięki takiemu podejściu i rozumienia zdrowia psychicznego, mamy realną możliwość oddziaływania na te czynniki, a to z kolei pozwala na wpływanie na stan swojego zdrowia psychicznego.

depresja i lęk

Jak podaje Światowa Organizacja Zdrowia, około 450 milionów ludzi żyje z zaburzeniami psychicznymi. Należą one do głównych przyczyn złego stanu zdrowia i niepełnosprawności na całym świecie. Co czwarta osoba będzie dotknięta zaburzeniem psychicznym na pewnym etapie swojego życia. Co 40 sekund ktoś umiera w wyniku samobójstwa. Rocznie oznacza to ponad 800 000 osób. Te statystyki tylko pokazują, jak bardzo powszechnym zjawiskiem są zaburzenia psychiczne, a osoby nimi dotknięte są wśród nas.

Mimo stale rozwijanej świadomości na temat zdrowia psychicznego, osoby dotknięte zaburzeniami lub chorobami psychicznymi nadal zmagają się z funkcjonującymi stereotypami. Prowadzi to do ich stygmatyzacji i izolacji, a w efekcie błędnego koła i rozwoju zaburzeń. Choroby somatyczne są tolerowane jako normalny i naturalny element życia, natomiast zaburzenia psychiczne wiążą się ze wstydem i lękiem. Pacjent, który otrzymuje diagnozę zaburzenia psychicznego, często od samego początku musi się mierzyć nie tylko z chorobą, ale także z jej piętnem.

Powszechne jest postrzeganie osób z zaburzeniami psychicznymi poprzez funkcjonujące stereotypy i jedynie w kontekście choroby. Wówczas unikalne cechy człowieka znikają z pola widzenia, a choroba staje się definicją danej osoby. A przecież fakt posiadania choroby psychicznej nie wymazuje w człowieku jego charakteru ani osobowości. W sytuacji, kiedy powszechność zaburzeń psychicznych jest tak duża, nie możemy mówić, że „nas to nie dotyczy”. Bardzo często to my sami lub nasi najbliżsi zmagają się z trudnościami natury psychicznej, dlatego tak bardzo ważne jest, aby zwiększać świadomość w zakresie zdrowia psychicznego, a stereotypy i idąca za nimi stygmatyzacja nie przysłaniały tego, kim ten człowiek tak naprawdę jest.

Psychologia dzieci i młodzieży

Zaburzenia odżywiania u dzieci i młodzieży

Zaburzenia odżywiania u dzieci i młodziezyAutor: mgr Joanna Matusik Zaburzenia odżywiania wśród dzieci i młodzieży stają się coraz większym problemem. „Niejadek” przy stole to źródło

Czytaj więcej »